Skip to main content

Aankooptips

Deze pagina beschrijft waarop je moet letten bij de aanschaf van een tweede hands Alfa Spider. Het artikel maakt van een leek natuurlijk geen expert, maar helpt je wel om gericht een Spider te kunnen beoordelen.

Welk model?

Een belangrijke vraag die elke koper zelf moet beantwoorden is, welk  type Spider wil ik hebben? De rijke Alfa historie heeft nog al wat verschillende modellen Spiders opgeleverd. Welk model de voorkeur heeft is natuurlijk een kwestie van smaak. Behalve smaak speelt natuurlijk ook gezond verstand en de dikte van je portemonee een belangrijke rol. De volgende regels zijn over het algemeen geldig: 

Hoe ouder, hoe duurder

Hoe ouder (en meestal zeldzamer) het model Spider, des te duurder de aanschaf en ook de onderdelen.

Geen afschrijving

Spiders ouder dan ongeveer 20 jaar worden alleen maar meer waard of zijn stabiel in waarde.

Amerikanen goedkoper

Amerikaanse modellen zijn goedkoper in aanschaf en hebben doorgaans een carrosserie met minder roestvorming. De USA-modellen tussen 1969 en 1982 zijn echter motorisch minder gewild vanwege de Spica mechanische injectie en katalysator.

 Waarop letten?

Bij het kopen van een Spider moet je overal op letten. Er zijn echter een aantal belangrijke "details", die meestal duidelijk maken wat voor vlees er in de kuip zit. In deze beschrijvingen gaan wij uit van de min of meer courante modellen, Duetto's en recenter.

Carrosserie

De carrosserie van de Spider is het meest tere deel. Alfa's, en ook Spiders maken daar helaas geen uitzondering op, roesten. Bij andere modellen is dat meestal goed zichtbaar, maar de ijdele Spider weet dat oorgaans goed te verbergen. Het oxidatieproces werkt bij haar als een onderhuids gezwel. Wordt dit ontdekt bij de jaarlijkse APK, dan is het al te laat en wordt een 'intensive care' behandeling noodzakelijk. De oudere modellen Spiders zijn onderhuids door de fabriek nooit voorzien van een anti-roestlaag of zelfs van lak. De Spiders zijn gebouwd in de fabriek van Pininfarina, die de gemonteerde carrosseriëen buiten op het terrein, zonder laklaag neerzette. Even later (dagen, weken, of maanden?) werd door Alfa een laklaag aangebracht.Dat alle roest onderhuids begint zal u nu niet langer meer verwonderen.Helaas zijn veel Spiders 'gerestaureerd' door Beun de Haas of een van zijn collega's. De roest is in dit geval vervangen door plamuur en stucwerk. Twee jaar later slaat de roestduivel in de meeste gevallen nog harder en fanatieker dan tevoren terug.

Dorpels

Dorpels zijn het visitekaartje van een Spider. De dorpels van een Spider bestaan uit drie lagen. Helaas kun je alleen de buitenste zien. Heel belangrijk zijn de twee verticale naadjes. De dorpel volgt de bolling van de deur volledig naar beneden. Een dorpel is nooit 'gebitact' en/of zwart gemaakt doch gewoon net als de rest van de carrosserie in kleur gespoten.De Spider heeft van huis uit een constructiefout meegekregen. Water dat tussen de carrosserie en het linnen dak komt wordt door een goot naar twee slangen aan weerszijden van de auto naar beneden geleid in de, u raadt het al, dorpels. Als alles goed is zal het water door de afwatering van de dorpel direct op straat belanden, maar het komt vaak voor dat:- De afwatering in de dorpel verstopt is.


- De slang niet op de juiste plaats in de dorpel uitkomt.
- De auto scheef staat (met voorkant hoger of lager), zodat het water voor of achterin de dorpel loopt.

De dorpels zijn daardoor vaak van binnen totaal doorgerot. Het belang van op tijd de afwateringsgaten controleren is daarmee wel duidelijk gemaakt.Je kunt controleren of de afwatering goed is door een glas water over de kap te gooien, tussen de chroom lijst op de carrosserie en kap. Als na enige tellen het water uit de dorpel komt lopen is de afwatering goed. De toestand van de binnendorpels is zoals gezegd niet of nauwelijks te inspecteren. Aan de onderkant van de auto zijn de tweede en derde dorpel zichtbaar, maar dat is slechts een klein deel van de dorpel. De plaatdelen van de drie dorpellagen overlappen elkaar ongeveer twee centimeter aan de onderkant over de gehele lengte van de dorpel. In de dorpel zitten bovendien nog drie schotjes, die meewerken aan de stijfheid van de dorpel. Deze schotjes zijn van buitenaf niet te inspecteren.

Dwarsbalk onder radiateur

De voorkant van een auto heeft relatief veel te verduren vanwege steenslag en dergelijke. De gehele Giulia serie, (Giulia, Bertone, Berlina en Spider) heeft veel last van roestvorming op de dwarsbalk onder de radiateur. Op deze balk zit bovendien de voorste stabilisatorstang gemonteerd. Binnen de Giulia serie is de Spider het meest geteisterde familielid. Dit wordt veroorzaakt doordat de balk relatief moeilijk te inspecteren is vanwege het ver vooruit stekende voorfront van de Spider. Kleine schades worden niet of nauwelijks opgemerkt, waardoor het roestproces aanzienlijk wordt versterkt. Onder de bumpers door, kun je de balk zien zitten en visueel inspecteren. Een andere manier is inspectie van onderaf maar daarvoor moet de auto op een brug staan. Een deel van de balk kan bovendien worden bekeken vanaf de motorruimte.

A-zuilen

De A-zuilen zitten loodrecht op de dorpel en zijn de bevestigingsplaats van de deuren. Deze zuilen bepalen, samen met de dorpels, de stijfheid van de Spider. De zuilen worden heftig geteisterd door roest, dat begint aan de onderkant van de zuil, bij de bevestiging van de dorpel. Van de voorkant af wordt vaak modder verzamelt doordat de modderplaten in de spatborden niet goed afsluiten. Het beste is om deze modderplaten voor een aankoop los te schroeven. Dan wordt snel duidelijk wat voor "ijzer men in de kuip heeft".Een andere manier om de zuilen te inspecteren is vanaf de binnenzijde. In het interieur zijn plastic schotjes aangebracht op de zuilen, die met enkele parkers zijn vastgezet. Na demontage wordt roestvorming duidelijk. Het demonteren van delen bij een aankoop is echter een behoorlijke belemmering. Eigenlijk onzin als je voor vele duizenden euro's een auto koopt, maar ik moet bekennen dat ik het zelf ook nooit doe. Een andere methode om de kwaliteit van A-zuilen en dorpels te testen is een rijtest. Een ervaren Spiderrijder voelt direct of de carrosserie stijf genoeg is. Bij het rijden op hobbelige wegen zal bij een Spider met veel roest tijdens het rijden de deuren uit het slot springen. Het testen blijft natuurlijk subjectief en vergt net die ervaring die de meeste kopers nog ontbreekt (een tweede keer een Spider kopen is veel makkelijker weet ik uit eigen ervaring).

Kofferruimte en bodem

De kofferruimte is vaak aangetast vanwege vocht. De reservewielbak is origineel voorzien van twee gaten van ongeveer 5 cm. doorsnede, waarin rubbers zijn aangebracht. Waarvoor dit dient is mij nooit duidelijk geworden. Het is mij wel duidelijk dat die 5 centimeters in de loop van de jaren groter worden, totdat de rubbers op het asfalt verdwijnen. Dezelfde rubbers kom je ook op een aantal plaatsen in de bodem tegen. Onder andere bij de voeteneinden links en rechts, achter de voorstoelen links en rechts. Ook op deze plaatsen zie ik het nut er niet van in. (Sterker nog, de hak van mijn schoen zat altijd tijdens het rijden in dat gat te wroeten. In mijn eigen Spider heb ik deze gaten laten dichtlassen.) Ook in de bodem zijn deze rondjes het begin van het roestproces.

Kriksteunen

Een andere zwakke plek in de bodem zijn de kriksteunen. Zowel voor als achter, links en rechts. Eén ding: Gebruik deze kriksteunen nooit. Rijdt nog liever met een lekke band naar huis. Een velg is goedkoper dan een Spider! Na gebruik van de kriksteunen ontstaan er haarscheurtjes in de bodem. Dat werkt als een startschot op een hardloper, het begin van het roestvormingsproces. Krik een Spider altijd op met een schaar- of potkrik onder de wielophanging of onder een dragende balk. De bodem kan echter eenvoudig worden geïnspecteerd, van onderen of nog beter van binnenuit. Bij sommige modellen (1600's en Duetto's) kan de rubberen binnenbekleding opgetild worden. Andere modellen (o.a. 2000) hebben vloerbedekking die met parkers is vastgezet waardoor inspectie moeilijk is.

Strakheid

De Spider is een auto met een geweldig mooie strakke lijn. Vaak is dit verprutst door klungelwerk van Beun of een welwillende enthousiaste hobbyist. Het vervangen van Spider plaatwerk, met name spatborden is een moeilijke klus. Menig Spider heeft een scheve smoel of wijkende deurtjes opgelopen vanwege een verkeerde behandeling. Bekijk een Spider daarom van een afstand en let vooral op de breedte en het verloop van naadjes. Let op de naad tussen spatborden en motorkap. Lopen deze goed parallel. Loopt de parafan (dat is dat stuk blik waar de ruitewissers op gemonteerd zitten) in één lijn met de motorkap. Ook weer met een naadje van ongeveer een centimeter.Hoe zit het met de sluiting van de deuren? Let ook hier weer op de naadjes. Let er bovendien op dat de deur exact glad in de carrosserie ligt. Een goed passende deur sluit bovendien licht en precies, zonder agressief smijtwerk. Geloof een verkoper niet als hij zegt dat dit alles te stellen is. Er is heel wat te stellen aan een deur of motorkap maar als het zo makkelijk was had hij het vast zelf al gedaan. Let verder op de naadjes tussen voorkant en bumpers.De voorkant van Spiders is moeilijk te zien vanaf de bestuurdersplaats en loopt daardoor relatief vaak schade op. Een laatste aandachtspunt is de achterkant. De stijfheid van Spiders is relatief zwak boven de achterwielranden. Veel Spiders zijn hier een beetje doorgezakt. De achterklep zal in zo'n geval niet meer goed sluiten en geen strakke naadjes laten zien. Door het ontbreken van stijfheid ontstaan vaak scheurtjes in de lak (en dus roestvorming) in de hoeken van de achterklep, onder de chroomlijstjes tussen achterklep en cabrioletkap (de zogenaamde hardtophouders).

Lakwerk

Het lakwerk is natuurlijk het meest in het oog springend deel van de auto. Een paar punten zijn hierbij van belang. Veel oude Spiders zijn in hun leven al minimaal één keer overgespoten. Is dat grondig gedaan?

Is een originele Alfa kleur gebruikt? Is daarbij de gehele auto gedemonteerd? Let op de lak in de motorruimte, onder rubbertjes bijvoorbeeld bij de voorruit om te zien of motor en/of voorruit zijn gedemonteerd voor het spuiten. Als de auto de eerste lak heeft dient de kleursticker op de achterklep nog aanwezig te zijn. (Op zich zegt dat niets, want deze stickers zijn ook los verkrijgbaar).Amerikaanse importauto's hebben doorgaans een zeer slechte laklaag. De hete zon heeft de lak verandert in een craquelé schilderij, of nog erger de auto is overgespoten in een 'wasstraat'. Het resultaat van deze mishandeling is meestal dat de auto volledig dof vaal gekleurd is, en dat de laklaag alleen hecht op de gemonteerde onderdelen die nooit meer schoon te krijgen zijn.Tot zover deze beschrijving. Overweegt u na het lezen van dit artikel toch maar om een ander type auto te kopen, bedenk dan dat elk type auto zwakke punten heeft. De Alfa Spider heeft echter voldoende positieve karaktereigenschappen om die zwakke punten te doen vergeten.

Club Kalender

Bekijk alle evenementen

Advertentie